Γράφει ο Γιάννης Χατζηιωαννίδης
Το ετος 1975 ο Αιγύπτιος Αμπντελ Χαλίμ Χάφεζ, ο σημαντικότερος καλλιτέχνης του Αραβικού κόσμου, ηχογραφεί ένα ορχηστρικό κομμάτι διάρκειας έξι λεπτών. Δύο χρόνια αργότερα, η Μαρώ Μπιζάνη του δίνει λόγια. Και τα χαρίζει στον Μανώλη Αγγελόπουλο. Το 1977, στο δίσκο «Ο Πρόσφυγας», γεννιέται το τραγούδι που έμελλε να γράψει ιστορία: «Τα Μαύρα Μάτια Σου».
Ένα τραγούδι που δεν ήταν απλά επιτυχία. Ήταν η κορυφή. Ήταν το πάθος, ο καημός και το μεράκι σε μία μόνο μελωδία. Ήταν το τραγούδι που σημάδεψε τον Αγγελόπουλο, που ταξίδεψε από τα μεγάλα πάλκα ως τα πιο μικρά μαγαζιά, που ένωσε γενιές και στιγμάτισε νύχτες αμέτρητες.
Και σήμερα, σχεδόν 50 χρόνια μετά, το κομμάτι αυτό παραμένει ένα all time classic. Ένα τραγούδι που δεν γερνάει ποτέ. Γιατί «Τα Μαύρα Μάτια Σου» δεν είναι απλά μουσική. Είναι μνήμη, είναι συναίσθημα, είναι κομμάτι της ψυχής μας. Το τραγούδι «Τα Μαύρα Μάτια Σου» έχει γνωστές διασκευές και εκδοχές όχι μόνο στα ελληνικά, αλλά και στα τουρκικά, αιγυπτιακά και ισραηλιτικά. Πενήντα χρόνια μετά… και ακόμα μας συγκλονίζει.
