Η απόφαση του Αλέξη Τσίπρα να προσφύγει σε πρόωρες εκλογές, δεν αποτελεί έκπληξη για κανέναν. Η μοναδική έκπληξη για τον ίδιο τον πρωθυπουργό ήταν το καταλυτικό αποτέλεσμα των πρόσφατων εκλογικών αναμετρήσεων σε Περιφέρειες και Ευρωβουλή, ένα σαφές μήνυμα πως τελικά η ελληνική κοινωνία έχει και κρίση και αντανακλαστικά.
της Ειρήνης Χατζοπούλου
Η διάψευση των προσδοκιών που αρχικά καλλιεργήθηκαν στο πρωθυπουργικό περιβάλλον, ανέδειξε την διάχυτη κρίση εμπιστοσύνης αλλά και απόρριψης στις κυβερνητικές πολιτικές , κυρίως όμως προέκυψε έντονα η ανάγκη μεταφοράς του μηνύματος της πλειοψηφίας των πολιτών, «τέρμα στην ανοχή». Είναι σαφές πως η ελληνική κοινωνία αλλάζει, οι συνθήκες και οι ανάγκες της το ίδιο. Μια παρατεταμένη περίοδος έντονης οικονομικής αλλά και κοινωνικής κρίσης, έχει επηρεάσει , έχει αναδιαμορφώσει αλλά και έχει παράγει ως βασική της ανάγκη, μια συνολική μεγάλη πολιτική μεταρρύθμιση στην χώρα. Οι καιροί είναι δύσκολοι και κρίσιμοι. Αν συμφωνήσουμε πως η σημερινή κυβέρνηση απεδείχθη και ανίκανη και επικίνδυνη, αν επιζητούμε να σταματήσει η τροχιά καταστροφής που έχει τεθεί η χώρα, αν πιστεύουμε πως παρά τα διαχρονικά «δύσκολα», χειρότερα δεν είδαμε από αυτά που ζήσαμε 4 χρόνια τώρα, αν κατανοήσουμε πως επιβάλλεται πλέον να περάσουμε σε πραγματικούς ρυθμούς «κανονικότητας» », αν βάλουμε στην άκρη για λίγο τα «προσωπικά μας παράπονα» ή το δίκαια κουρασμένο μας «εγώ», αν τελικά αντιληφθούμε το αναγκαίο και το «επείγον» του επαναπροσδιορισμού της διαχρονικά περήφανης Ελλάδας, τότε ας προβληματιστούμε κι ας αποφασίσουμε πως η ψήφος μας στις επόμενες εθνικές εκλογές πρέπει να έχει ως βασική αφετηρία της την «λογική». Πέρα από την ψήφο συνείδησης – για όσους δεν έχουν πειστεί ακόμα για την δυναμική της ΝΔ- , υπάρχει και η ψήφος «τακτικής» και ναι, πρέπει να αποφασίσουμε αν τελικά είμαστε συνυπεύθυνοι για ότι μας συμβαίνει ή απλά περιοριζόμαστε σε επικριτές των άλλων. Δεν είναι το πρόβλημα τα «κόμματα», ούτε τα «πρόσωπα». Είναι η ανάγκη να παραδεχθούμε πως η ζωή αλλάζει. Τα μπλε, πράσινα και κόκκινα καφενεία, ναι υπήρξαν και δώσαμε μάχες όλα αυτά τα χρόνια για να στηρίξουμε τις επιλογές μας. Δεν ζητείται η «λήθη» αλλά το «ομαλό πέρασμα» σε μια σύγχρονη πραγματικότητα που τα «στεγανά» πωρωμένων ιδεολογιών, οι επόμενες γενιές δεν θα τα αναγνωρίζουν καν. Πρέπει να το δούμε, δεν γίνεται αλλιώς. Με «δάδα» ή χωρίς, με τρίγωνα ή με τετράγωνα, το πραγματικό δίλλημα είναι, «νοικοκυραίοι» ή «κατεργαρέοι», «πάμε μπροστά» ή «μένουμε πίσω», συμβάλουμε στην προσπάθεια να αλλάξει ότι δεν αντέχουμε άλλο ή συνεχίζουμε να αυτομαστιγωνόμαστε. Δεν υπάρχει «καταδίκη» σε κανέναν για την όποια του επιλογή, ωστόσο υιοθετώ την άποψη, «είμαστε ότι μας αξίζει» και σ αυτό το πλαίσιο αρνούμαι κατηγορηματικά να αποτελεί «άλλοθι» το παρελθόν . Είναι καιρός να συμμετέχουμε στην «γραφή» μιας νέας ιστορίας. Από εκεί και πέρα, όλοι θα κριθούν ,τώρα όμως είναι η ώρα να δούμε ποιος είναι ο πραγματικός μας «αντίπαλος» και αυτός δεν είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης! Το να αλλάξουμε δεν είναι επιλογή, είναι μονόδρομος, το αν μπορούμε ,οφείλουμε να το προσπαθήσουμε. Σε καμία περίπτωση όμως ας μην αφήσουμε τα πράγματα στην τύχη τους!
Ειρήνη Χατζοπούλου Ιατρός,
Αντιπρόεδρος Α’ Ελληνικής Εταιρείας Γενικής Ιατρικής ΕΛΕΓΕΙΑ
Πολιτικό Στέλεχος Νέας Δημοκρατίας
