Του Γιάννη Χατζηιωαννίδη
Τις τελευταίες ημέρες, τα social media και οι αθλητικές ιστοσελίδες έχουν πάρει φωτιά. Η φήμη ότι ο Ιβάν Σαββίδης δέχεται προτάσεις από στενούς του συμβούλους να ηγηθεί πολιτικού φορέα στην Ελλάδα κυκλοφορεί παντού, με οπαδούς και δημοσιογράφους να συζητούν αν θα πρέπει να κάνει το επόμενο βήμα. Ο ίδιος δεν έχει τοποθετηθεί επί του θέματος, αν και κατά την ταπεινή μου άποψη πιστεύω πως αυτή την στιγμή τον ενδιαφέρει το χτίσιμο της Νέας Τούμπας και τίποτε άλλο πέραν της ομάδας. Ας μιλήσουμε καθαρά όμως: αν συμβεί αυτό, ο ΠΑΟΚ θα μπει σε επικίνδυνα νερά.
ΠΑΟΚ και πολιτική: λάθος μίγμα
Ο ΠΑΟΚ είναι κάτι πολύ περισσότερο από μια ομάδα. Είναι σύμβολο για τη Θεσσαλονίκη για τη Μακεδονία, η φωνή της Βόρειας Ελλάδας, η σημαία για τα εκατομμύρια των οπαδών του ανά τον κόσμο. Ο ρόλος του είναι να ενώνει, να εκφράζει την περηφάνεια του σωματείου και σε καμία περίπτωση να μετατρέπεται σε όχημα για πολιτικές καριέρες. Η πολιτική δεν είναι παιχνίδι. Είναι αρένα όπου οι αντίπαλοι δεν παίζουν με κανονισμούς ΟΥΕΦΑ, αλλά με χτυπήματα κάτω από τη ζώνη. Και όταν το όνομα του προέδρου μπει στο πολιτικό τερέν, θα το ακολουθήσει και η ομάδα. Αυτό σημαίνει ότι κάθε πολιτικός αντίπαλος θα βλέπει τον ΠΑΟΚ σαν κομμάτι της μάχης.
Είναι λάθος να πιστεύουμε ότι όλοι οι οπαδοί του ΠΑΟΚ θα ακολουθήσουν πιστά έναν πολιτικό φορέα υπό τον Σαββίδη.
Ο κόσμος του ΠΑΟΚ δεν είναι μονολιθικός. Αντίθετα, αποτελείται από ανθρώπους με διαφορετικές πολιτικές πεποιθήσεις και κοινωνικές καταβολές. Μια τέτοια πολιτική εμπλοκή μπορεί να δημιουργήσει σοβαρούς εσωτερικούς διχασμούς, διασπώντας την ενότητα και το πάθος που έχει χτίσει η ομάδα εδώ και δεκαετίες και πολύ περισσότερο τώρα που ετοιμάζεται να γιορτάσει τα 100 χρόνια της λαμπρής ιστορίας του. Οι φίλαθλοι του ΠΑΟΚ δεν είναι κομματικά στρατιωτάκια. Έχουν προσωπικότητα. Για αυτό ο σύλλογος διαφέρει από όλους τους άλλους. Αντιπροσωπεύουν κάθε πολιτική ιδεολογία, κάθε κοινωνική ομάδα, κάθε στάση ζωής. Δεν είναι όλοι φιλορώσοι, ούτε ψηφίζουν ολοι ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ. Δεν συμμερίζονται όλοι τις ίδιες διεθνείς σχέσεις και συμμαχίες που μπορεί να εκφράζει ο πολιτικός φορέας υπό τον Ιβάν Σαββίδης. Μια πιθανή πολιτική του κίνηση θα δημιουργήσει διχασμό στο εσωτερικό του κόσμου του ΠΑΟΚ γιατί η πολιτική ιδεολογία του κάθε οπαδού είναι μέρος της προσωπικότητας του και δεν αλλάζει.
«Μα και ο Μπερλουσκόνι…»
Κάποιοι επικαλούνται το παράδειγμα του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, που υπήρξε πρόεδρος της Μίλαν και παράλληλα πρωθυπουργός της Ιταλίας. Ναι, αλλά ας δούμε όλη την εικόνα: η Μίλαν σάρωσε τους τίτλους αλλά την εποχή που ο αγαπημένος μας αείμνηστος Σίλβιο δεν ήταν πρωθυπουργός της Ιταλίας. Επίσης επί πρωθυπουργίας του η Ιταλία γνώρισε πολιτικούς σεισμούς, σκάνδαλα, διχασμό και διεθνή δυσφήμιση. Ο ίδιος ο Μπερλουσκόνι έγινε περισσότερο γνωστός εκείνη την εποχή για τις πολιτικές του κόντρες, τα δικαστικά του προβλήματα, τα ερωτικά του σκάνδαλα παρά για την ποδοσφαιρική του κληρονομιά. Η ιστορία δεν διδάσκει πάντα, αλλά δίνει σημαντικά μαθήματα, και το παράδειγμα αυτό είναι μια καλή προειδοποίηση. Μια ακόμη διαφορά είναι πως η Ιταλία έχει πολιτική παράδοση με ισχυρές προσωπικότητες στον δημόσιο βίο. Στην Ελλάδα, μια τέτοια κίνηση θα προκαλούσε ακαριαία σύγκρουση με το πολιτικό κατεστημένο, και μοιραία ο ΠΑΟΚ θα έμπαινε στο στόχαστρο, όχι μόνο του Τύπου αλλά και της εξουσίας.
Ο βάλτος της εξουσίας
Ο Ιβάν Σαββίδης, αναμφισβήτητα, άλλαξε την ιστορία του ΠΑΟΚ. Με λίγα λόγια είναι ο σωτήρας του, ο ευεργέτης του, ο άνθρωπος που δικαιωματικά το όνομα του αξίζει να αναγράφεται πρώτο στην Βίβλο της ιστορίας του Πανθεσαλονίκειου Αθλητικού Ομίλου Κωνσταντινουπολιτών. Απλά θα σας θυμίσω.
Τον σήκωσε από την οικονομική κατάρρευση
Τον έφερε στην κορυφή της Ελλάδας με ντάμπλ, πρωταθλήματα και κύπελλα.
Τον έκανε ξανά υπολογίσιμο ποδοσφαιρικό μέγεθος στην Ευρώπη
Αυτή είναι η κληρονομιά του και κανείς δεν μπορεί να του την κλέψει. Ο κόσμος του ΠΑΟΚ τον λατρεύει, το έδειξε άλλωστε στον αγώνα της περασμένης Πέμπτης στην Τούμπα κόντρα στην Βόλφσμπεργκερ, όταν με την εμφάνιση του σείστηκε το γήπεδο. Όμως η πολιτική δεν είναι καθαρό παιχνίδι. Είναι βάλτος, γεμάτος λάσπη και κρυφές παγίδες. Όποιος μπει μέσα, δύσκολα βγαίνει αλώβητος.
Συμπέρασμα: Μένεις εκεί που είσαι θρύλος
Ο Σαββίδης έχει ήδη το δικό του κεφάλαιο στην ιστορία του ΠΑΟΚ. Το γήπεδο Τούμπας είναι το βασίλειό του. Στην πολιτική, όμως, δεν υπάρχει κερκίδα που να τραγουδάει το όνομα σου, μόνο αντίπαλοι που περιμένουν να σε γκρεμίσουν. Αν το όνομα του ΠΑΟΚ γίνει πολιτικό λάβαρο, η ζημιά θα είναι ανεπανόρθωτη. Γιατί στο τέλος, η πολιτική φθείρει τους πάντες, και κανείς δεν θέλει να δει τον ΠΑΟΚ να πληρώνει το τίμημα. Ο Ιβάν Σαββίδης έχει αποδείξει ότι ξέρει να «διαβάζει» καταστάσεις και να κινείται στρατηγικά γι’ αυτό άλλωστε κατάφερε:
Να σώσει τον ΠΑΟΚ από τον οικονομικό γκρεμό.
Να επενδύσει σε κρίσιμα σημεία της Βόρειας Ελλάδας και να δώσει δουλειά σε χιλιάδες ανθρώπους.
Να αποκτήσει πολιτική επιρροή χωρίς να έχει επίσημο πολιτικό αξίωμα.
Ακριβώς επειδή είναι έξυπνος, ξέρει ότι η πολιτική είναι άλλο γήπεδο, με δικούς της κανόνες και… άλλες παγίδες. Ξέρει επίσης πώς στον πολιτικό χώρο ή επιρροή του μπορεί να μετατραπεί σε στόχο. Κυρίως όμως, ως πανέξυπνος επιχειρηματίας που είναι, γνωρίζει ότι “είναι καλύτερο να είσαι δίπλα στον βασιλιά παρά να είσαι ο ίδιος βασιλιάς”.
Σε κάθε περίπτωση η επιλογή είναι δική του και μόνο δική του. Οι μεγάλοι επιχειρηματίες, όπως ο Ιβάν Σαββίδης, έχουν γύρω τους συμβούλους και παίρνουν υπόψη τις εισηγήσεις τους, όμως στο τέλος η απόφαση είναι δική τους, και είναι συνήθως πολύ καλά μελετημένη, βασισμένη στην εμπειρία και το ένστικτό τους. Αυτό κάνει την κατάσταση ακόμα πιο ενδιαφέρουσα, γιατί ακόμα κι αν όλοι γύρω του τον συμβουλεύουν να μπει στην πολιτική, ο ίδιος μπορεί να αποφασίσει να πάει κόντρα στο ρεύμα, επειδή βλέπει κάτι που εμείς δεν βλέπουμε. Το βέβαιο είναι πώς όλοι μας, ως οπαδοί του ΠΑΟΚ τον ευχαριστούμε για τα όσα έχει κάνει και συνεχίζει να κάνει για τον ΠΑΟΚ μας, ο οποίος είναι και πρέπει να μείνει ποδοσφαιρικός θρύλος και όχι πολιτικό κόμμα.
Και κάτι τελευταίο. Το άρθρο εκφράζει την προσωπική μου σκέψη και θέση. Δεν είναι απαραίτητο να συμφωνήσετε μαζί μου.
