Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα για τη χώρα και την περιοχή

0

Είτε μας αρέσει είτε όχι, η χθεσινή απόφαση του Ερντογάν να μετατρέψει και πάλι σε τζαμί την Αγία Σοφία, υπενθύμισε κάποια δεδομένα, τα οποία ως πολιτική ηγεσία και ως λαός, αρνούμαστε –πεισματικά- να δούμε και να παραδεχθούμε.

Γράφει ο Γιάννης Παπαδόπουλος

Το πρώτο απ΄αυτά είναι, ότι ο Τούρκος πρόεδρος αναδεικνύεται σε έναν ιδιαίτερα σημαντικό παίκτη, στην παγκόσμια γεωστρατηγική σκακιέρα. Κανείς, πλέον, δεν μπορεί να αμφισβητήσει την ιδιαίτερη βαρύτητα που έχει προσδώσει, με τις κινήσεις και τις αποφάσεις του, στην παρουσία της Τουρκίας στο διεθνές στερέωμα. Η απόφαση για την Αγία Σοφία, ήταν μια ακόμη παράμετρος, στο συνολικό «πακέτο» της τουρκικής δραστηριότητας, το τελευταίο διάστημα, στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο.

Είτε μας αρέσει είτε όχι, ο Ερντογάν έχει επιβάλλει τη θέση του, ότι δηλαδή «χωρίς την Τουρκία, τίποτε δεν μπορεί να γίνει στην περιοχή».

Η Τουρκία, επί των ημερών του, έχει αναδειχθεί σε περιφερειακή υπολογίσιμη δύναμη, που πολλές φορές δρα ανεξέλεγκτα και εκτός των ορίων, που έχει θέσει η συμμετοχή της στο ΝΑΤΟ.

Το δεύτερο, ιδιαίτερα σημαντικό για τη χώρα μας, είναι ότι η Τουρκία αναπτύσσει πλέον τη δυναμική της, σε όλα τα επίπεδα, έναντι της Ελλάδας. Την πιέζει στη Θράκη, την πιέζει με τις γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο και την αμφισβήτηση της κυριαρχίας, σε τουλάχιστον 16 νησιά και βραχονησίδες, την πιέζει στην υφαλοκρηπίδα, την πιέζει στην ΑΟΖ, την πιέζει στην Κύπρο. Αμφισβητεί τα πάντα, αλλά παράλληλα, επειδή η τουρκική διπλωματία είναι ξεκάθαρη, παρουσιάζει στη χώρα μας και την ατζέντα όλου του πλέγματος των διεκδικήσεών της. Με την κίνηση για την Αγία Σοφία, πιέζει και στον θρησκευτικό και συναισθηματικό κόσμο του λαού.

Ταυτόχρονα, η πίεση στρέφεται και στη χριστιανική Δύση. Η Αγία Σοφία, σύμβολο του χριστιανισμού, σημείο αναφοράς και πόλος έλξης των εκατομμυρίων Αμερικανών και δυτικοευρωπαίων τουριστών της Κωνσταντινούπολης, γίνεται μοχλός πίεσης στα χέρια του Ερντογάν.

Όσο κι αν μας λένε οι ηγέτες μας, κυβερνητικοί και αντιπολιτευόμενοι , ότι «ο Ερντογάν αυτοπαγιδεύεται» ή «η Τουρκία είναι απομονωμένη», η σκληρή πολιτική πραγματικότητα δείχνει , εντελώς, τα αντίθετα. Κανείς δεν μπορεί να συζητήσει, τουλάχιστον σήμερα, για τη Συρία ή τη Λιβύη ή το θέμα των Κούρδων χωρίς να ακούσει και να λάβει σοβαρά υπόψη του, τις τουρκικές θέσεις.

Η διεθνής πολιτική και οι σχέσεις μεταξύ των χωρών έχει αποδειχθεί, ότι είναι σχέσεις «δούναι και λαβείν». Το ξέρει πολύ καλά το παιχνίδι ο Τούρκος ηγέτης. Το έχει μελετήσει. Ξέρει, ότι η πολιτική – ιδίως των Ευρωπαίων- είναι πολιτική του συμβιβασμού. Είναι πολιτική του «παίρνω αυτό και σου δίνω εκείνο».

Γι΄αυτό ο Ερντογάν βάζει πολλά θέματα, στις μεταξύ μας σχέσεις. Στη διαπραγμάτευση που θα προκαλέσει και θα πετύχει – είτε μας αρέσει είτε όχι με την παρότρυνση φίλων και συμμάχων- θα μπορεί με τόσα ανοιχτά θέματα, να διεκδικήσει το μείζον για τη χώρα του και να παραχωρήσει το ελάχιστο.

Από τώρα, διαφαίνεται μια υπόσχεση, ότι «η Αγία Σοφία θα είναι προσβάσιμη σε όλους», ικανοποιώντας και το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών, που μόνον αυτό ζήτησε.

Ο Ερντογάν έχει μάθει να ερμηνεύει σωστά τις αντιδράσεις της διεθνούς κοινότητας.

Τον εξυπηρετεί η αμερικανική υποτονική αντίδραση.

Τον εξυπηρετεί η αφωνία του Βατικανού και, προσωπικά του λαλίστατου για πολλά άλλα θέματα, του Πάπα Φραγκίσκου.

Γνωρίζει τη ρωσική παρέμβαση, που θέλει να παίζει ρόλο προστάτη της Ορθοδοξίας.

Αξιολογεί την ευρωπαϊκή, παραδοσιακή, διστακτικότητα. Περιμένει, αν υπάρξει, την αντίδραση του Συμβουλίου Κορυφής της Ε.Ε.

Γι΄αυτό το λόγο έχει έτοιμο ένα άλλο θέμα, που θα μπορεί να θεωρηθεί ως παραχώρηση προς την ελληνική πλευρά, αλλά και προς τη χριστιανοσύνη, ανάλογα φυσικά με τις πιέσεις που θα δεχθεί. Ενδεχομένως, να δεχθεί ή να …προτείνει έξυπνα ο ίδιος, την επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης.

Τώρα , όμως, είναι φανερό, ότι αρχίζουν τα δύσκολα.

Η Αγία Σοφία, θα επαναλειτουργήσει σαν τζαμί, στις 24 Ιουλίου, όπως ανακοινώθηκε.

Η επιλογή της ημερομηνίας έχει ιδιαίτερη σημασία. Είναι η 97η επέτειος από την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάνης. Μιας Συνθήκης, που εδώ και καιρό, θέλει να αναθεωρήσει , αν όχι να καταργήσει, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Είναι, πλέον, φανερό, ότι βρισκόμαστε στην απαρχή σημαντικών γεγονότων στην περιοχή μας.

Share.

Comments are closed.