Ειναι επτά το πρωί μιας συνηθισμένης ημέρα στην νήσο οπου κάποιος (ονομα) κάνει την καθιερωμένη του πρωινη γυμναστικη με τρέξιμο στην παραλία 10 χιλιομέτρων. Θέλει να απαλύνει την αισθηση της καταστροφής που εχει μέσα του ετσι ωστε να εξασφαλισει μια δικαιολόγια στον εαυτο του, για να μην εμπλακεί στον κόσμο που εως τοτε ηταν η ζωη του ολη. Στο δωμάτιο ενος μικρου σπιτιού, ειναι ξαπλωμένη μια καλλίγραμμη μελαχροινη, κοντα στα 35 προικισμένη με κάλλη. Παριστανε μια ανερχομένη ποινικολόγο
Μπορεις να θεωρεις τον εαυτο σου ενα απο τους ελάχιστους τυχερούς εδω και χρόνια. Θα ησουν στην λίστα. Αλλά χωρις την συγκαταθεση μου δεν γινετε τιποτε.
Δικαιος Κουρικανάκος
Γδικιωμός Σιάξιμο
Τουλάχιστον τωρα γνώριζα ποιοι ηταν οι εχθροί μας. Οι πάντες
Ανέβηκε τις σκαλες της ιεραρχίας της Μαφιας και οργάνωσε τον υπόκοσμο το οργανωμένο εγκλημα. Εγινε το αφεντικο των ισων ευκαιριων. Οταν οι καταστάσεις το επέβαλαν εγινε ο πιο φονικός νονός απο ολους. Εκεινα τα χρόνια υπήρχε πόλεμος στον υπόκοσμο στον κόσμο της Μαφίας. Μεσα σε εκεινο το αιματηρό χάος, αναδειχθηκε ενας γκάνγκστερ με ψυχρή σαν πάγο ψυχή. Εγινε ο πιο λαμπρός Νονός. Το ονομα του ηταν γνωστοτερος ως ο βαρονος. Οταν κοιταζες τα μάτια του ενιωθες φοβο, παγωμάρα, παράξενα. Σκαρφάλωσε στην κορυφή σκοτώνοντας. Οταν εκατσε στην μαυρη πολυθρόνα που συμβόλιζε την ανωτερότητα του, εβαλε τα θεμέλια της ισχυρότερης οικογένειας που αντίκρυσε ποτέ ο υπόκοσμος αυτής της χώρας. Και το χρήμα αρχισε να ρέει. Ολοι τον αγαπούσαν, ολοι τον φοβόντουσαν. Ηταν το νουμερο ενα του υποκόσμου. Βρέθηκε φυλακή αλλα ακομη και πίσω απο τα σίδερα κράτησε την θέση του ως αρχηγός του υποκόσμου. Ο απέδειξε οτι η Μαφια, σαν ολες τις αλλες επιχειρήσεις, δεν ειχε κανένα πρόβλημα να δράσει ακομη και μέσα απο την φυλακή. Μπορούσε να κάνει τις δουλειές του από παντού. Ο ανδρας που δημιουργησε την πιο ισχυρη οικογένεια γεννηθηκε σε ενα μικρό χωριό της Μάνης. Ηταν ενα χωριό οπου οι ανδρες, οπως και ο πατέρας του, μοσθούσαν σκληρά για να θρέψουν τις οικογένειες τους. Μια σκληρη ζωή και ενα παιδί που ονειρευοταν να ξεφυγει. Λαχταρουσε να ζησει τον κόσμο. Δεν τον ενοιαζε τι καταγωγη ειχε κάποιος ή σε ποιον Θεό πίστευε. Μπορούσε να τον εμπιστευτει και να βγάλουν χρήματα. Ο ειχε ενα μεγαλόπρεπο και σκοτεινο οραμα. Ηθελε να φτιάξει μια διοικητική επιτροπή για τον υπόκοσμο ολης της χωρας. Φυσικα τεθηκε επικεφαλης. Ο πόλεμος που ξέσπασε ανάμεσα στους ανθρωπους της νυχτας που ηθελαν να διοικησουν δημιουργησε τα καινουργια αφεντικά. Κανεις δεν μπορουσε να ελέξει την ανοδο του προς την κορυφή και την εξουσία. Ο ηταν ηδη ενας πολυ δυνατο ςπάικτης στον υπόκοσμο. Ο πόλεμος αναμεσα στα γέρικα αφεντικά της Μαφιας, εκανε κακο στις δουλειές και ο το εβλεπε αυτο. Επρεπε να το σταματησει. Η αποστολή του ηταν να λύσει το πρόβλημα. Με τους ορους του.
Εκεινη την εποχή ο πιο σκληρος γκάνκστερ ηταν ο . Εκεινος έληγε ολο τον υποκοσμο. Διακρίνοντας πώς ο νεαρός ειχε μέλλον τον πλησιασε προτείνοντας τον να τον κάνει δεξί του χει. Αρνηθηκε και ενα βραδυ βρέθηκε περικυκλωμένος απο 5 ανδρες στην Λεοφορο Αλεξανδρας καθως εφυεγε απο ενα μπαρ. Τον εδειραν πολυ ασχημα. Τα αιματα ετρεχαν από το στομα του το πρόσωπο του.
Εικοσι μερες μετα κάλεσε τον να του κάνει το τραπέζι σε ενα ωραιο ετσιατοριο στην Κυψέλη. Ειχε μετανιωσει που ειχε αρνηθεί και ηθελε να ζητησει συγνώμη, δηλώνοντας ετοιμος να συνταχθει στο πλευρο του . Σε μια καλα συχρονισμένη επιχείρηση που εμεινε στην ιστορια του υποκόσμου μπήκαν στο μαγαζι τρεις εκτελεσετες ανάμεσα τους και ο Βασιλάκος και εκτέλεσαν τον και τους μπράβους του, που δεν πίστευαν πώς θα ειχε το θρασος ο νεαρος γκάνστερ να τους επιτεθει. Εντυπωσιασμένοι απο την επιχειρηση, ενας αλλος γκάνγκστερ τον καλει να τον κάνει δεξί του αρχη. Αλλα ο δεν εχει υπομονή, ουτε μπορει να περιμένει. Εχει φτάσει η ωρα του. Τον ενοιζαν μονο τα χρήματα και η δύναμη. Ετσι ακολουθησε και πάλι το πρωτο σχέδιο του. Αποφάσισε να σκοτώσει και τον δευτερο αρχηγο μιας οικογένειας που μετα τον θάνατο του … ανέλαβε την αρχηγία. Αλλά η βασιλεία της κράτησε μόλις 10 μέρες. Ο Βασιλάκος του εφερε και αλλους ανδρες και χτύπησαν μέσα στο γραφειο του, κοντά σε μια ναυτιλιακή εταιρεία στην Συγρού. Ο Βασιλάκος ηταν ο πιο στενος του συνεργάτης. Στενός του φιλος του τις δυσκολες ωρες. Ο ενας μπορούσε να σκεφτεί τι εχει στο μυαλό του ο αλλος. Τους πυροβόλησαν ολους, τους μαχαίρωσαν αγρια και στο τέλος ανατίναξαν τα πάντα στο γραφείο. Μετα την δολοφονία των δυο μέγαλων αρχηγών, ο εγινε ο αδιαμφισβήτητος αρχηγος του υποκόσμου. Ο ενας μετα τον αλλον υπέβαλαν τα σεβη τους. Χωρισε την Ελλάδα σε πέντε μέρη, εβαλε τους δικους τους επικεφαλής, ολους εκεινους που πολέμησαν στο πλάι τους και δημιουργησε το διοικητικο συμβούλιο. Το οποιο επέβαλε την ηρεμια στην νυχτα. Δεν υπήρχε καιρος να χάνονται χρήματα. Τζογος, εκβιασμοι, επενδύσεις, προστασίες, τοκογλυφίες, μεγιστοποιούσαν τα κέρδη ολων. Η επιτροπή απέδωσε καρπούς, γιατι οι οικογενειες αρχισαν λιγοτερο συχνά να σκοτώνονται και αυτο σημαινε περισσοτερα χρήματα. Ολα αυτα τα χρωστουσαν στον ο οποιος ειχε τρομακτικες ικανοτητες. Ηξερε πώς να ακούει, αλλα και πώς να κάνει τους αλλους να τον ακούσουν. Ολοι γελουσαν οταν γελουσε, ολοι τον ακουγαν. Οταν θυμωνε με κάποιον ηταν σαν να εβλεπες, ενα μαχαιρι ακριβως μπροστά σου. Κοινωνικα επιτυχημενος επιχειρηματιας, δεν προκαλουσε ποτέ. Ήταν αυστηρός, ήταν οικογενειάρχης, ζούσε ταπεινά και χωρίς υπερβολές. Διοίκουσε χωρίς ποτέ να κάνει κάτι φαντεζί στη δική του ζωή. Ακόμα και η «βιτρίνα» του ήταν ενα εστιατοριο. Πρόσεχε πάντα τον εαυτο του, φορωντας κοστουμια με γιλέκο και ενα μεγάλο ασπρο μαντήλι. Εντυπωσίαζε πολλούς επώνυμους ανθρωπους. Ειδικα τις γυναίκες. Χρήμα και δύναμη. Αλλά το ενδιαφέρον του ηταν να δημιουργήσει την ισχυροτερη οικογενεια που ειχε υπάρξει στον υπόκοσμο. Η δυναμη του βασιστηκε στην πονηριά και στην δυναμη. Ελεξε συντομα τις αρχες, βάζοντας την διαφοθορα σε ολα τα κυνερνητικα γραφεια. Αχισε να επιρεάζει και τους πολιτικούς. Οταν ενας αστυνομικος τον πίεζε πολύ, αρνήθηκε την πρόταση του Βασιλάκου να τον βγάλουν από την μέση. Αν το εκανε ολη η αστυνομία ολος ο τυπος θα ξεσπούσε κατά του υποκοσμου. Εδινε άδειες για δουλειές σε πολλούς κατα τόπους επικεφαλης, οι οποιοι πήγαιναν με με εναν φάκελο γεμάτα χρήματα μπροστά του, τον ευχαριστούσαν, φιλώντας του το μαυρο δαχτυλίδι. Θα έπρεπε να ήσουν πολύ ανόητος αν πίστευες πώς θα κρατουσες ολα τα χρηματα για σένα. Ειχε συναντήσεις ακομη και με μεσα στην φυλακή με τους συνεργάτες του, τονίζοντας τους οτι λυπάται που πρέπει να μιλήσουν με κωδικούς. Μπορουσε να ειναι ενας πολύ αξιαγαπητος τύπος αλλά επισης τρομοκρατουσε και τον κόσμο. Οταν εκανε την προσφορα του κανεις δεν μπορούσε να του εναντιωθεί. Ειχε μεγάλο χάρισμα. Το ορολόι του ειχε για ωρες μικρά διαμάντια. Ηταν ενας αληθινος τζέντλεμαν. Ειχε την εμφανιση αληθινου πρωταγωνιστή. Οπου εμπαινε τραβουσε αμεσως την προσοχη, ολα τα μάτια επεφταν πάνω του. Θα μπορουσες να τον περάσεις κάλιστα για εναν διάσημο ηθοποιο. Δεν ηταν πιο βιαιος απο τους αλλους, αλλά ηταν πιο επικινδυνος. Ειχε την δύναμη να ελέγχει τα συναισθηματα του και να διατηρειτε σε ηρεμία οταν τα πράγματα ξέφευγαν. Ενέπνεε εμπιστοσύνη σολους οσους ηταν διπλα του.
Τα χρόνια πέρασαν, ανεκαθεν ειχε την φημη για την γενναιοδωρια του, την προσφορα και την βοήθεια που πρόσφερε. Κάποια πρωινα τον περίμεναν 7-8 ατομα για να ζητήσουν βοήθεια. Κάποτε οπως εμαθα πλήρωσε εναν γιατρο για επισκεφτεί ενα ηλικιωμένο ζευγάρι που εμενε στο χωριό του. Ειναι απίστευτο το πώς ενιωσαν εκεινοι οι ηλικιωμένοι.
Η μοιρα τον χτυπησε τοσο με την εκτελεση της κορης του, απο τις αντιπαλες φατριες, οσο και με τον θανατο της αγαπημένης του γυναίκας. Ηταν μια συνταρακτική απώλεια για τον ιδιο. Δεν ηθελε να μιλήσει ξανά για εκείνη, γιατί υπέφερε οταν μιλούσε για αυτην. Ηταν η μοναδικη γυναίκα που αγάπησε στην ζωή του και υπήρχε μια αληθινή σχέση στοργής ανάμεσα τους. Δεν τον εγκατέλειψε ποτέ.
Ο βασιλιας του υπόκοσμου
και ετσι συγκαλεσε μια συναντηση των αρχηγων των αλλοων οικογενειων στην βίλα του στο αγαπημενο του Οιτυλο
ο στεφανος ηταν απρόσεκτος και υπηρχε απογοητευση για το πως ενηργησε στον βορρα με τα λεφτα και τις επαφες της οικογενειας. και ετσι του δωσαμε το απολυτο μαθημα. η προδοσια ειναι ειναι πιο σημαντική απο την φιλια.Ειχε γινει κάτι σαν δικαστηριο για το τι θα γινοταν. Ο ειπε. Θα τον σκωτωσουμε.
Αν θέλεις να νικήσεις τις αδυναμίες σου, πρεπει να τις εχεις μπροστα σου συνεχώς.
Οταν χάνεις τον χαρακτήρα σου, χάνεις τον εαυτο σου.
Θέλω να τους δείξω τι σημαίνει φόβος.
Δεν υπάρχει καλό και κακό χρήμα. Υπάρχει μόνο χρήμα.
Πατέρας του οργανωμένου εγκλήματος. Ίδρυσε την διοίκηση της μαφίας, την επιτροπή. και το εθνικο συνδικάτο εγκλήματος
Ειναι ο τρόπος ζωης μας. Ειναι δουλειά.
«Κάποιος δημοσιογράφος έγραψε ότι εχω 10 εκατομμύρια ευρω. Η φήμη μου προηγείται. Όταν δεν σε γνωρίζουν σου βάζουν ετικέτες. Ο απεσταλμένος των τοκογλύφων. Κάποιος δημοσιογράφος μου έδωσε αυτό τον χαρακτηρισμό».
«Αληθεύει;»
«Μακάρι να είχα εστω και 10 χιλιάδες ευρω. Κατηγορήθηκα οτι εγω έβγαλα Δήμαρχο Αθηνών. Δεν γνωρίζω τον Δήμαρχο. Μόνο από τις εφημερίδες. Ισχυρίζονται ότι εχω το 40 % του καζίνο των Σκοπίων στο Γευγελή. Πόσο αστείοι μπορούν να γίνουν;»
«Κυριε, υπάρχει αυτό που λέμε οργανωμένο έγκλημα; Υπάρχουν τοκογλυφίες; Αυτό που ο απλός κόσμος αποκαλεί Μαφία;»
«Δεν εχω καμία γνώση επί του θέματος κύριε πρόεδρε.»
Η ιστορια δεν επαναλαμβανεται πάντα.
Με αρεσουν οι ιστορίες για περίπλοκους ανθρωπους.
Αν με προδωσεις θα υπάρχουν συνέπειες.
Nα αντιδράς στην χαζομάρα που σου λένε, κάνοντας απλώς τον χαζό.
Κοίταμε οσο πεθαίνεις παλιοπροδότη.
Ειστε ολοι αρρωστοι. Ολοι εσεις οι μαφιόζοι. Δεν ειστε η θεραπεία, ειστε η αρρωστεια. Πιστευετε οτι ειστε οι πιο επικινδυνοι ανθρωποι στον κόσμο, οι μεγαλύτεροι σοφοί στο σύμπαν με τις ατάκες σας. Αλλά δεν ειστε. Δεν ειστε τίποτε. Ζείτε μέσα στο γαμημένο το σκοτάδι, γιατι δεν αντέχετε να ζησετε στο φώς της μέρας.
Αγρια μεσάνυχτα σε ενα μπάρ της νοτιας αττικης που την σαρωνει το ανεμονωρόχι. Κάθομαι απομονωμενος με τον Βασιλάκο πάνω από ενα μπουκάλι Μακάλαν που ειναι το αγαπημένο μου. Οταν σχεδιάζεις μια επιχείρηση, πρέπει να σκεφτεις κάθε δυνατό τρόπο που μπορούν να σου την φέρουν. Στην συνέχεια περίμενε τον εναν και μοναδικό τρόπο που δεν σου πέρασε από το μυαλό αλλά οι αντίπαλοι σου τον εχουν σκεφτει.
Θα σε σώσω. Σου προσφέρω το εισητηριο των ονειρων σου. Ενταξει; Πές οτι ειναι το προσωπικό μου δωρο σε εσενα. Η καλύτερη προσφορα που σου εχουν κάνει ποτέ στην ζωη σου. Δεν εχεις αλλο φιλο να σε νοιαζεται. Και δεν υπάρχει αλλη συμφωνια στο τραπέζι. Και ειναι αδιαπραγμάτευτη. Και δεν πρόκειται να με ξαναδεις, ουτε και να ξανακουσεις για μένα.
Κανένας δεν εχασε ποτέ μια μάχη κάνοντας τις κατάλληλες προετοιμασίες. Κανένας
Η δική μου δουλειά, ηταν να μην αφήνω έκθετη την οικογένεια. Να μην αφηνω την λάσπη να πέσει στον ανεμιστήρα. Δεν ηθελα σκάνδαλα, δεν ηθελα να εμφανιστεί κανεις με μια ιστορία από τα παλιά. Προκαλουν αναστάτωση αυτά και δυσάρεστες καταστάσεις. Η οικογένεια προχωρούσε μπροστά χάρη στην φήμη της, την προσοχή της, και την καλή της εικόνα. Δεν κάναμε λάθη, δεν παρασυρόμασταν δεν επιδεικνυόμασταν.
«Το εχω ξανακουσει αυτό» τον εκοψα.
Τα λιοντάρια δεν θα γεννησουν ποτε λαγούς
Οποιοσδηποτε μπορει να κλωτσησει ενα ψοφιο λιοντάρι
Στις παρυφες της κολασης
Ειμασταν σαν μια μεγάλη κατασκευαστική εταιρεια, οπου το διοικητικό συμβούλιο κρατουσε τις μετοχές. Κοινή ευθυνη.
Ο πόλεμος στον υπόκοσμο δεν ειναι σαν τον πόλεμο με αεροπλάνα και τανκς. Ειναι ενας πόλεμος ευστροφίας. Τώρα έρχεται ο μεγάλος όλεθρος. Η εκδίκηση. Πρόκειται να υπάρξει τέτοιο λουτρό αίματος, ώστε όλα οσα εκαναν ολοι πριν από εμάς, θα μοιάζουν σαν κατανυκτική εκκλησιαστική τελετή. Ήμουν η ενσάρκωση του διαβόλου. Σκληρός, μπορεί και φανατικός. Δεν φοβούμουν τίποτε και κανέναν. Είχα εκπαιδευτεί για να ήμουν γενναίος. Είχα σιδερένια πειθαρχεία και μια αλύγιστη πίστη στην οικογένεια και στον ιδιο τον «Βαρόνο». Ήμουν έτοιμος να συμμαχήσω ακόμη και με τον διάβολο, αν επρόκειτο για το καλό της οικογένειας. Είχα αποφασίσει να δείξω στους εχθρούς μας, οτι δεν μονοπωλούσαν τον τρόμο, την κτηνωδία και την εν ψυχρώ δολοφονία. Με αποκαλούσαν μεγαλοφυία των εκτελεστών. Ημουν αριστουχος στον αληθινο κοσμο και οχι στην εκπαιδευση μου. Πολλοι που ειναι αριστοι στν εκπαιδευση αποδεικνυονται σκέτη καταστροφή στην ενεργό δράση. Τώρα οι κακοι γνωριζαν ποιος ημουν,
Ήταν ένα πολύ μοχθηρό χαρτί αυτό που έπαιζα. Αλλά σε έναν μοχθηρό πόλεμο, δεν μπορείς να παιζεις τον τίμιο τζέντλεμαν. Ήμουν έτοιμος να τους δώσω τον χειρότερο πόλεμο που είχαν δει ποτέ. Οι μέρες που έπαιζαν κρυφτούλι και μας απειλούσαν δεξιά και αριστερά είχαν περάσει. Μπορεί τα κόλπα τους να έπιαναν με τα μαθητούδια που είχαν φτιάξει μικρές ομάδες για να πουλάνε τσαμπουκά και να απειλούν μαγαζάτορες, αλλά τώρα ερχόμασταν εμείς. Οι καθηγητές. Ήταν ωρα να μας γνωρίσουν και να δουν πως όλα οσα άκουγαν για εμάς ήταν αλήθεια πέρα για πέρα. Σφαίρα στην σφαίρα. Εκτέλεση στην εκτέλεση. Οι μέρες της ατιμώρητης ασυδοσίας, είχαν περάσει και εγώ ήμουν αποφασισμένος να θέσω ένα τέρμα σε ολο αυτό. Ήμουν αποφασισμένος να μετατρέψω τις ζωές τους σε μια παρατεταμένη κραυγή αγωνίας και να σκορπίσω τον τρόμο. Θα τους πολεμούσαμε οπως πολεμά μια αγέλη απο λυσσασμένους αρουραίους
Το παιχνιδι σου εχει τελειωσει, αρα καλά θα κάνεις να μου πείς, ολα οσα θελω να μάθω.
Ηταν ο ιδιος εχθρος σαν εμας, απλως φορουσαν διαφορετικα κοστουμια απο εμάς.
Τους νικησα στο ιδιο τους το παιχνίδι. Τριγυρνουσα στα καφε και στα κλαμπ της κεντρικης Ευρώπης αναζητωντας την λεια μου
Εχω ολα οσα χρειαζομαι για την υπολοιπη ζωη μου. Δεν θέλω χρήματα μονο δικαιοσυνη στο ονμα της ιερότητας του
Οι πρώτες μέρες κύλησαν μέσα στην αμηχανία. Κανείς από τους δυο μας δεν ήθελε να πει πολλά. Ήμασταν καλημενοι μέσα στα ψέματα μας και ήμασταν πολύ προσεκτικοί ο ένας με τον άλλον. Δεν υπήρχε κανένας λόγος να σκαλίσουμε παλιές ιστορίες της ζωής μας. Είχα αποφασίσει να ζήσω μέσα στον κόσμο της αλήθειας και να αφήσω τα ψέματα πίσω μου. Δεν ήταν όμως τόσο εύκολο. Κρατούσα μυστικά για την ζωή μου φοβούμενος μην την τρομάξω με την αγριάδα των πράξεων μου. Η καθαρότητα της φύσης και η γελαστή θάλασσα, μας βοηθούσαν να έρθουμε πιο κοντά να γίνουμε παιδιά. Όλα επιδρούσαν θετικά πάνω μας. Όταν εκείνη την μέρα πέσαμε στο κρεβάτι, δεν κάναμε έρωτα. Απλά αγγίζαμε ο ένας τον άλλον, αφήνοντας την αγάπη και την επιθυμία να επιστρέψουν και να κυριεύσουν τα θέλω μας. Μείναμε στο κρεβάτι όλη νύχτα και όλο το επόμενο πρωινό, καθώς μετά την τελετουργία της επιθυμίας, κάναμε συνεχώς έρωτα.
Άλλα όταν το φουσκωτό φάνηκε στην θάλασσα, κατάλαβα ότι ο παράδεισος μου, είχε διακοπεί προς το παρών. Δέν ήταν ομως αυτό που φανταζόμουν. Το αφεντικό μου, αφού περιεργάστηκε για τα καλά την Ανδρομάχη, με ενημέρωσε πώς ένας δημοσιογράφος είχε στην κατοχή του το ημερολόγιο μου και επρόκειτο να το δημοσιεύσει στην εφημερίδα που εργαζόταν. Με ενημέρωσε πως μπορούσε να παγώσει την ιστορία και να εμποδίσει την δημοσιοποίηση, καθώς είχε γνωστούς παντού. Όπως και να είχε όμως από την ώρα που είχε διαρρεύσει το ημερολόγιο δεν ήμουν πουθενά ασφαλής. Φυσικά η αδερφικότητα θα με προστάτευε αν χρειαζόταν. Έπρεπε να διαλέξω που θα ήθελα να ζήσω, να μετακομίσω κάπου αλλού. Ακόμη και στην Σουηδία αν ήθελα.
«Αν πετάξεις το κινητό σου, κλείσεις το e-mail σου και τους λογαριασμούς σου στα social media, και επικοινωνείς μόνο πρόσωπο με πρόσωπο, θα διαπιστώσεις πως σε αυτές τις συνθήκες οι εχθροί είναι ολόιδιοι με τους φίλους σου. Νεκτάριε, μην εμπιστεύεσαι κανέναν. Δεν υπάρχουν αθώοι στον δικό μας κόσμο.»
Ο λύκος της Μάνης
Η γυναίκα που δεν υπήρξε ποτέ
«Για χάρη της καλοσύνης δεν μπορεί να εισαι καλός.»
Μπρεχτ
Η Κατερίνα σε έναν άλλον κόσμο, ανεξιχνίαστο και μυστηριώδη για μένα. Η σκέψη της επιστροφής μου στο αρχηγείο μου προξενούσε θλίψη. Ήμασταν μια ομάδα βουτηγμένη στην πλάνη, για μια κοινωνία ελάχιστων ανθρώπων που λέγαμε ψέματα στους εαυτούς μας επί τόσα χρόνια ώστε δεν μπορούσαμε να ξεχωρίσουμε που ήταν η αλήθεια και που το ψέμα. Η αποτυχία δεν γινόταν αποδεκτή από κανέναν και ειδικά από τον αρχηγό. Η λεγεώνα των λύκων δεν έκανε ποτέ λάθος. Ζούσαμε με βάση τον μύθο που είχαμε δημιουργήσει για τους εαυτούς μας.
«Καταπληκτικό σπίτι. Δεν μου είχες πει ότι είναι τόσο ωραίο»
«Δεν με ρώτησες. Αλλά έτσι και αλλιώς σου το φύλαγα για έκπληξη».
Πήγα στην κουζίνα και έφερα ένα μπουκάλι κρασί. Κάθισα στον καναπέ και πήρα το χέρι της. Το μόνο που ήθελα να την κρατήσω στην αγκαλιά μου.
«Μου έλειψες. Δεν πέρασε ούτε μια μέρα να μην ήθελα να είμαι μαζί σου»
«Η αλήθεια είναι πώς μετά από δέκα μέρες άρχισα να πιστεύω πώς δεν θα επέστρεφες. Τρόμαξα η αλήθεια είναι. Φοβήθηκα ότι δεν θα γύριζες κοντά μου»
«Δεν θέλω να σε βλέπω ανήσυχη. Τώρα είμαι εδώ»
Τη οδήγησα στην κρεβατοκάμαρα μου. Γδύσαμε ο ένας τον άλλον και τελετουργικά το φόρεμα της γλίστρησε αθόρυβα στο πάτωμα, τα υπέροχα στήθη της απελευθερώθηκαν από το σουτιέν της, ακούμπησαν απλά πάνω στο στήθος μου. Την πήρα αργά στην αρχή, προσπαθώντας να κάνω την απόλαυση να διαρκέσει, αλλά η λαχτάρα των κορμιών μας ήταν μεγάλη για να περιμένουμε. Κάναμε έρωτα στα πεντακάθαρα και καλοσιδερωμένα σεντόνια. Η Κατερίνα πρόσεχε όλες τις λεπτομέρειες. Περάσαμε αρκετή ώρα στο κρεβάτι πριν σηκωθούμε και οι δυο για να κάνουμε μπάνιο, να μαζέψουμε τα ρούχα μας και να συνεχίσουμε το υπέροχο κρασί μας.
Έχω να σου ανακοινώσω κάτι. Πήρα μια απόφαση»
«Τι απόφαση;»
«Είμαι έτοιμος.»
«Για ποιο πράγμα;»
«Για να ζήσουμε μαζί. Στο ίδιο σπίτι. Αν θέλεις φυσικά»
«Τι ακριβώς εννοείς; Δεν ξέρω για τι ακριβώς μιλάς αλλά ακούγεται όμορφο»
«Θα σου πω την αλήθεια για μένα. Δεν χρειάζεται να ζω άλλο στο ψέμα»
Ακόμη και στα 41μου ήμουν από τους πιο περιζήτητους εργένηδες της χώρας.
Ήταν διακεκριμένη σύμβουλος του υπουργείου δικαιοσύνης
Πως μπορεί η αλήθεια να είναι επικίνδυνη; Τα ψέματα ναι είναι. Αλλά η αλήθεια;
Μείνε μακριά μου. Το καλό όπου σου θέλω. Έχω καταστρέψει ήδη πολλούς ανθρώπους.
Τι να έλεγε μια γυναίκα σε έναν άνδρα, για τον όποιο καταλάβαινε ότι τις έλεγε ψέματα; Δεν υπάρχει πράγμα από την αμφιβολία. Να μην ξέρεις τι είναι αλήθεια και τι ψέματα. Σε κάνει να αναρωτιέσαι αν τελικά είναι καλύτερα να μην πιστεύεις τίποτε. Η αμφιβολία είναι ο μεγαλύτερος καταστροφέας. Το εργαλείο του διαβόλου.
Σηκώθηκε και πήγε στο μπάνιο. Όταν γύρισε άνοιξε το δώρο που τις ειχα πάρει από το αεροδρόμιο του Βερολίνου.
Δεν μπορώ να το δεχθώ. Όχι προτού μάθω ποιος πραγματικά εισαι.
Είχα περάσει προ πολλού την γραμμή που έλεγε πώς δεν πρέπει να δολοφονούμε ανθρώπους. Κανείς στον δικό μου κόσμο δεν θέλει να το παραδεχθεί, αλλά όλοι γνωρίζουμε πώς αν χρειαστεί είμαστε ικανοί για τα πάντα. Σε ότι με αφορά στις δικές μου δουλειές ήμουν ικανός για τα πάντα. Και το εννοώ. Μόνο η επιβίωση έχει σημασία.
Οι πραγματικές μυστικές επιχειρήσεις μένουν μυστικές για πάντα
Οι γυναίκες με θεωρούσαν έπαθλο.
Δεν είμαι από αυτούς που παλεύουν για χαμένες υποθέσεις.
Έχουμε πόλεμο είπα στον εαυτό μου. Αν δεν κάνεις την δουλειά σου θα πεθάνουν άνθρωποι. Και θα πεθάνουν πολλοί. Η τύχη μου ήταν στα χέρια του Θεού. Έχουμε πόλεμο με εναν αδίστακτο εχθρό, οπότε δεν έχουμε την πολυτέλεια να περιμένουμε ελεημοσύνη απο φίλους. Πρεπει να πολεμήσουμε με τα δικά μας οπλα. Δεν έχουμε άλλη επιλογή. Πρέπει να δράσουμε πρώτοι. Αλλιώς θα σκοτωθούν δικοί μας άνθρωποι. Ο Θεός με δοκιμάζει σκέφτηκα. Εκείνος έχει την δύναμη και εγώ είμαι ο δούλος του. Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον. Αλλά πρέπει να έχω πίστη και αυτοπεποίθηση. Πρέπει να φανώ δυνατός για μια ακόμη φορά στην ζωή μου. Όπως τόσες και τόσες. Και σε χειρότερες συνθήκες.
Ο ήχος του τηλεφώνου με ξεσήκωσε άγαρμπα από τον ύπνο. Με το ένα πόδι ακομη στο όνειρο κουκουλωσα το κεφάλι μου με το μαξιλάρι και προσπάθησα να φράξω τον θόρυβο. Όμως το τηλέφωνο χτυπούσε, και χτυπούσε. Αποπειράθηκα να βρω το ωρολοι μου μέσα στο σκοτάδι. Σκούντηξα μια κορνίζα στο κομοδίνο που έπεσε κάνοντας θόρυβο.
Όταν η αλήθεια δεν φέρνει αποτελέσματα, πες ψέματα. Όταν χάσεις στο αληθινό πεδίο της μάχης δημιούργησε ενα πλασματικό.
Τα μάτια μου άστραφταν κυριολεκτικά από θυμό. Σαν δυο αναμμένα κάρβουνα.
Κρατούσα στα χέρια μου όλα τα νήματα και μια από αυτές τις ημέρες θα τα κινούσα.
μην εισαι σίγουρος για το που μπορεί να φτάσει μια γυναίκα, ούτε ο άνδρας της γνωρίζει. Ειδικά αν την κάνεις και θυμώσει. Δεν κάνω συμβιβασμούς και ούτε πολεμάω για τις αρχές μου. Κάνω απλώς το απαραίτητο.
Ήμουν ξαπλωμένος στο κρεβάτι μου περιμένοντας να με πάρει ο ύπνος, με τις σκέψεις μου στραμμένες στο μακρινό παρελθόν μου. Κάποιες φορές επέστρεφα σε μια συγκεκριμένη στιγμή της ζωής μου που για χρόνια ολόκληρα έμενε τυπωμένη στην σκέψη μου.
Η Ανδρομάχη έφτασε σπίτι μου με καθυστέρηση μιας ώρας. Μόλις άνοιξα την πόρτα και την είδα , έμεινα να την κοιτάζω άναυδος, κουνώντας το κεφάλι. Το πρόσωπο της ήταν εκθαμβωτικό, λαμπερό από τη προσμονή και τα ξανθά μαλια της ελαμπαν σαν φωτοστέφανο γύρω από το πρόσωπο της, αστράφτοντας στον σκούρο μπλε νυχτερινό ουρανό. Τις τελευταίες ώρες τις ειχα περάσει σε μια κατάσταση προσμονής και επιθυμίας. Δεν σκεφτόμουν μόνο το σεξ αλλά και την υπέροχη αίσθηση να βρίσκομαι κοντά της.
«Τι όμορφη που εισαι Θεέ μου»
«Οι γυναίκες δεν εμπιστεύονται τους άνδρες που αγοράζουν φθηνά κρασιά. Τι νόημα έχει; Είναι σαν να αγοράζει μια γυναίκα φθηνά εσώρουχα. Καταλαβαίνεις τι θέλω να πω; Φυσικά και δεν καταλαβαίνεις. Είμαι τρομερά εντυπωσιασμένη.»
«Είσαι ανοιχτός άνθρωπος αλλά δεν μιλάς για τον εαυτό σου. Είσαι γενναίος αλλά κάτι σε φοβίζει. Ανησυχείς διαρκώς , επειδή θεωρείς πώς να φροντίζεις για τα πάντα. Δεν είναι έτσι όμως. Απόψε δεν χρειάζεται να κάνεις τίποτε παραπάνω από το να εισαι μαζί μου.»
Άπλωσα τα χέρια μου και την τράβηξα πάνω μου. Τα μαλια της υπέροχα απαλά λεία σαν ενός μωρού. Την φίλησα τρυφερά και άρχισα να εξερευνώ το κορμί της. Φιλιόμασταν παθιασμένα και εκείνη μου ξεκούμπωσε την ζώνη και στην συνέχεια το παντελόνι. Έβαλα το χέρι μου κάτω από το φόρεμα της και άγγιξα το μεταξένιο δέρμα της. Πετάξαμε τα ρούχα στο πάτωμα και μετά την ξάπλωσα στην κρεβατοκάμαρα και έμεινα να την κοιτάω.
«Σε θέλω» μου είπε, με την ανάσα της κοφτή από την επιθυμία. Βυθίστηκα στο σώμα της αργά, μπήκα μέσα της με πάθος και επιθυμία, την ήθελα εδώ και καιρό από την πρωτη μας συνάντηση. Άκουγα τις κραυγές της απαιτητικές, την ένιωσα να σφίγγεται γύρω μου και ύστερα χαθήκαμε σε ένα ρίγος ηδονής που μας ταξίδεψε πέρα από τον χρόνο.
Βγήκα μονος στο μπαλκόνι και χάζεψα τον εναστρο ουρανο. Ξαφνικά ενιωσα ενοχές. Η Ανδρομάχη ηταν τοσο καλή, ειχε τρυφερη καρδια, με εμπιστευοταν, σε αντιθεση με εμένα που δεν ειχα υπάρξει μαζι της ειλικρινής, για κατι πολυ σημαντικό, ισως το πιο σημαντικό απο ολα. Ποιος αληθινά ημουν.
Οταν επέστρεψα την ειδα να ειναι ξύπνια.
Πρεπει να σου πώ κάτι της ειπα. Κατι πολυ σοβαρό.
Λένε οτι οι καλοι πράκτορες ειναι εμφανιασικά αδιάφοροι τυποι, ανθρωποι που δεν τους αναγνωριζεις μέσα στο πλήθος ακομη και αν περάσουν από διπλα σου ακόμη και αν κάτσουν απέναντι σου σε ενα καφε.
Ημουν ο τυπος του ανθρωπου που ποτέ δεν ελεγα οσα γνωριζα. Οι γραφειοκρατες της υπηρεσιας με περιέγραφαν ως «επαγγελματια»
Δεν θέλω να εισαι αλαζόνας. Δεν θέλω να πεθάνεις εξαιτιας της. Αν προσπαθησεις να με ξεγελάσεις και να φυγεις θα σε ακολουθησω. Αν προσπαθησεις να ειδοποιήσεις κάποιον φίλο σου θα το μάθω. Σε παρακολουθώ μέρα και νύχτα. Αν κάνεις κάποια ανοησία θα καταστρέψεις τον εαυτο σου. Μην φερθεις ηλιθια. Με καταλαβαίνεις;
Θα εκανα τα πάντα για εναν φίλο και τίποτε για εναν ξένο.
Ωρες ωρες νιωθω πως πηγαινω πίσω στον χρόνο και ξαναζω τα πάντα από την αρχή.
Κατω απο τον ηλιο τιποτε δεν μένει κρυφό. Βγήκα από τον κεντρικό δρόμο, διέσχισα εναν ελαιωνα, . Ηταν ενα απόλυτα ησυχο πρωινο, ακινητο θαρρεις, χωρις πουλια να πετάνε στον αερα, χωρις θορυβο απο ανθρωπους και γεωργικά μηχανηματα.
