Σε τακτά διαστήματα , τα τελευταία 9 έτη, διαβάζουμε για κλείσιμο βιομηχανιών και αναστολή εργασιών τους.
Γράφει ο Απόστολος Σπαθάς. Οικονομολόγος- Αναλυτής
Είναι λυπηρό σαν φαινόμενο και ταυτόχρονα απασχολεί όλα τα κράτη της Ευρώπης. Στην συνέχεια θα παραθέσουμε μερικά στοιχεία προς ανάλυση:
Α. είναι παγκόσμια τάση η μεταφορά βιομηχανιών εντάσεως εργασίας σε Ανατολικά κράτη.
Β. βιομηχανίες μετοικίζουν και επανατοποθετούνται σε μεγάλους γεωγραφικούς χώρους ή ευρύ καταναλωτικό κοινό.
Γ. τομείς της οικονομίας που έχουν μία κυκλικότητα , στην παρούσα φάση, είναι σε κάθοδο, με συνέπεια δραστηριότητες όπως το τσιμέντο, ο χάλυβας, ο σίδηρος κ.τ.λ. να αναστέλλουν ή να μειώνουν τις λειτουργίες τους. Επομένως οι παραπάνω παράγοντες μας επηρεάζουν και ταυτόχρονα βιώνουμε όλες τις επιπτώσεις τους. Φυσικά άλλες δραστηριότητες ανατέλλουν ή νέες επενδύσεις
γίνονται , στον τριτογενή τομέα κυρίως, που αντικαθιστούν και αλλάζουν το μοντέλο της οικονομίας μας. Υπάρχουν παραδείγματα που μία νέα ξενοδοχειακή μονάδα απασχολεί περισσότερους εργαζομένους και εισφέρει περισσότερο σε συνάλλαγμα , από πολλές βιομηχανίας μας. Νέες ευκαιρίες δημιουργούνται στους τομείς της ενέργειας και των logistics – μεταφορών.
Αγωγοί όπως ο TAP, ο IGB και EMP, οι σταθμοί υγροποιημένου φυσικού αερίου , οι εξορύξεις και οι μεταφορές πετρελαίου θα κυριαρχήσουν την επόμενη δεκαετία. Τα λιμάνια της χώρας μας εκτός από σημεία εισόδου , προϊόντων Ανατολικών κρατών , θα είναι κοιτίδες αποθήκευσης – συναρμολόγησης-τελικής μορφής προϊόντος.
Τέλος στον κλάδο του τουρισμού επενδύονται τα περισσότερα κεφάλαια και δημιουργούνται οι υποδομές για συνεχή αύξηση τουριστών και συναλλάγματος. Βέβαια το Ελληνικό Κράτος δεν πρέπει να παρακολουθεί αμέτοχο την αλλαγή του οικονομικού μοντέλου και με συγκεκριμένες κινήσεις, να άρει άμεσα , αγκυλώσεις όπως η γραφειοκρατία και η πολυνομία. Σε δεύτερο βαθμό να μειώσει την φορολογία των επιχειρήσεων και κυρίως να διακρατήσει σταθερό φορολογικό περιβάλλον. Με τελικό στόχο , να μετασχηματιστεί η οικονομία μας , στις νέες τάσεις και να επιβιώσουν όσες επιχειρήσεις και κλάδοι είναι εφικτό. Θα πρέπει το ισοζύγιο εργαζομένων και συναλλάγματος να είναι θετικό την επόμενη δεκαετία από την προηγούμενη.
